Doğuma adım adım..

39 haftalık hamileliğin ardından 39+1 deki doktor kontrolümde NST’de sancı görülmemesi bizi giderek strese sokuyordu..Bebeğimin doğmak istemediği düşüncesine bürünüyordum..Doktorum ultrasondan baktığında bebeğimin baş çevresinin büyüklüğünün benim normal doğum isteğime karşılık vermeyeceğini söylediğinde beynimden vurulmuşa dönmüştüm..Bana bu hafta içerisinde bir gün seç dediği anı ve oğlumun Doğum tarihine karar vermenin benim elimde olduğu o heyecanlı anı hiçbir zaman unutamayacağım..Herşey o kadar hızlı oldu ki bir an da ağzımdan 39+4 günlük olduğum gebelik sürecimi sonlandırma kararı almıştım..Yani hiçbir fikrim olmayan sezeryan doğum ile bebeğimi dünyaya getirecektim..Bu seçim aslında benim değil bebeğimin seçimiydi..Dünyaya bu şekilde gelmek istemişti ve biz de bunu kabul etmeliydik..Sağlıkla gelmesi en büyük duamız olmalıydı ve öyle de oldu..26 Nisan perşembe sabahı dünyaya merhaba dedi benim minik pıtırcığım..50 cm ve 3250 gram ağırlığındaydı..O kadar ufak olmasına rağmen bakmaya doyamıyordum..Doğum anını ve sonrasını başka bir başlıkta anlatacağım;)