Oğlumun doğduğu gün ve gecesi..

Hep ameliyat diye bahsediyorum şu sezeryan doğum yapmaktan ama napıyım sanırım normal doğum hep içimde kalacak😐 Neyseki önemli olan sağlıkla bebeklerimizi dünyaya getirmek..Ameliyat esnasında ten teması istedikten sonra doktorumun rızasıyla bebeğimle yanaklarımızı birbirimize dokundurduğumuz an ve oğluşumun muhteşem kokusu asla unutamayacaklarımdan..Bebeğim dünyaya merhaba dedi ama benim karnım dikiliyordu ben onu tanıştırmadan o tanıştı dünyayla çünkü hemen yanımdan aldılar üstünü giydirmek için..babasıyla, babannesiyle, anneannesiyle, dedesi, teyzesi ve diğerleri diyeyim artık çünkü bizi doğuma gidişimiz de çıkışımız da epey kalabalıktı🤗 Sağolsunlar pıtırcığımı merak eden çoktu..Beni seven de..Benim ameliyat devam ederken onca ağır kesici ve uyuşturucuya rağmen biran önce bitmesini istiyordum..yarı uyanık olmanın da böyle bir sorunu var insan sıkılıyor..Benimki sıkılmanın da yanı sıra oğluma kavuşma isteği..Bensiz geçirdiği ilk dakikaları kıskanmak gibi birşey..Neyseki sedyeyle odama çıkardılar bebişim de odamızda babasıylaydı..O yenidoğan diye aldıklarımız ütülerken bunlar küçük mü gelir acaba dediğim kıyafetlerin içinde oğluşum kayboluyordu..Sıra oğlumu bir an önce beslemeye gelmişti..O anki duygularla mı yoksa memeyi sevgili ebelerin bir hışımla sıkmasından mı bilmiyorum oğluma ilk sütümü verebilmiştim..Bu şekilde bahsediyorum çünkü ondan sonra 3 gün sütüm olmadı😬 Ve o an anladım ki herkes emzirme konusunda ebeler dahil bilgili, becerikli ve profesyonel..Emzirme konusuna başka postlarda bahsederim belki veya hiç girmem şuan içimden gelmiyor çünkü..Tamam bebeğime ilk sütümü verdim ama saat daha öğlen 13:00..O gün öyle uzundu ki..Bedenim zaten uyuşuktu ve sürekli iğne yapmaya gelen hemşireler vardı..İğneler hissizlikten acıtmıyordu ama bacaklar artık yorulmuştu ve ne zaman hareketlenecek merak ediyordum ha bir de kum torbası vardı meğer bedenimdeki tüm ağırlık oymuş gibi gelmişti aldıklarında..Oğlumun ve benim ziyaretçisi pekçoktu maşallah ve sevenimizin çok olması mutlu ediyordu..Bebeğim devamlı uyku halindeydi ve ağladığında sesi neredeyse hiç çıkmıyordu..Hep böyle olacağını düşünmüştüm ve ne kolay demiştim kendi kendime..Sesimi tanıdığına o gün emin oldum ismini de biliyordu..Karnımdayken konuştuklarımız işe yaramıştı..O gün tekerleme uydurmuştum bir tane..”Annesinin balı Faruk Uraz’ı” diyordum ve bebeğim uykuya dalıyordu😁 Daha dış dünyaya adapte olmaya çalıştığını anlayamamıştım..Geceye oğlumun babası ve annemle beraber nasıl geçecek acaba düşüncelerimle varmıştık..Gözümde zerre uyku yoktu ve bebeğim yanımda sabaha kadar onu izleyerek geçirmiştim zamanımı..Annem benim hareketlerim kısıtlı diye bebeğimin ihtiyacı olan tüm ilgi alakayı ona sağladı..Salladı, uyuttu, altını değiştirdi ve besledi..Bense o günden sonra beni neler beklediğini tam olarak bilmeden şaşkın bir mutluluğun içinde sabahı buldum..